- çıxan
- is. riyaz. Çıxma əməlində: birinci ədəd (rəqəm); azalan.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sadir — ə. çıxan; özünü göstərən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çeşmə — is. <fars.> 1. Yerin altından sızıb çıxan su mənbəyi; bulaq, qaynaq. <Çinarların> arasından çıxan sərin çeşmə çınqıl daşların üzərindən xoşahəngli bir şırıltı ilə böyük çaylara doğru axıb gedirdi. A. Ş.. Sərin çeşmələrin qaynayır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaz — 1. is. zool. Ördəyə bənzər, lakin ondan böyük, uzunboğaz, əti yeyilən su quşu. Qaz əti. Qaz yumurtası. – Yeyərsən qaz ətini, görərsən ləzzətini. (Ata. sözü). Əgər məşuqə mənzurundu, get bir şahbaz istə; Bu məşhur bir məsəldir, Seyyida, «Qaz vur,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəddət — (Böyük Qarakilsə, Meğri) adət və ənənəyə qarşı çıxan, dinə qarşı çıxan. – Kim ki Allaha inanmır, ona şəddət deyillər Leyfazda (Böyük Qarakilsə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şöy — I (Çənbərək, Daşkəsən, Gədəbəy, Qazax) ağacın dibindən çıxan cavan pöhrə, zoğ. – Şöy ağacın divinnən çıxer (Qazax); – Ağacın divinən çıxan şöylərə dəymən ha! (Gədəbəy) II (Qazax) düz, dik. – Bu ağac şöy qalxer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aynabənd — is. <fars.> 1. Şüşəli balkon, pəncərələri çox böyük olan otaq, şüşəbənd. Pəncərəsi aynabəndə çıxan kiçik otaqda yorğan döşək yığmaq üçün bir aynalı divar şkafı var. S. Rəh.. Batan günün şöləsilə yanar neçə aynabənd. Ə. Cəm.. Hüseynağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daşqın — 1. is. Sahildən çıxan çay və ya dəniz suyunun qurunu, ətrafı basması; sel. Güclü yağışlardan sonra çayda daşqın əmələ gəlir. 2. sif. Yatağından kənara çıxan, ətrafı basan; daşmış. Şux səslərlə dolu isti yuvalar; Daşqın çaylar, durğun göllər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərin — sif. 1. Səthindən, yaxud ağzından dibinə qədər xeyli məsafə olan, böyük dərinliyi olan (dayaz əksi). Dərin quyu. Dərin çay. Dərin göl. – Bu dərə, dərin dərə; Suları sərin dərə; Ovçu maral axtarır; Göstərmə yerin, dərə! (Bayatı). // Dərində olan.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
faş — sif. <ər.> Meydana çıxan, zahir olan, üstü acılan, ifşa olunan, büruzə çıxan. Faş etmək – gizli işi, sirri başqalarına demək, bildirmək, yaymaq, açmaq, üzə çıxarmaq, üstünü açmaq. Gizli xəbəri faş etmək. – <«Molla Nəsrəddin»> Yer… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti